Rood blokje

Casper* is boos. Hij heeft me gisteren een mail gestuurd dat hij het onterecht vindt dat hij een "rood blokje" heeft. Hij had een opdrachtje in de les gemaakt dat sterk leek op wat hij in de opgaven in de voorgaande lessen had geoefend, nagekeken, besproken, en hij kon het niet. Huiswerk is steeds "kijk terug wat je in de les gedaan hebt, wat doe je nog niet goed, formuleer vragen voor de volgende les.". Hij had geen vragen in de vorige les toen de opdrachten besproken werden. Zat in die les vaak omgekeerd andere dingen te doen. En nou is hij boos. Want ik vind dat zijn huiswerk niet in orde was en heb een rood blokje in SOM gezet. Dus gaat hij omgedraaid zitten in deze les en aan alle klasgenoten die het maar horen willen vertellen hoe onredelijk ik ben geweest.

 

Ik vertel Casper dat ik me zorgen maak, want hij is nu niks aan het leren. Hij reageert verontwaardigd:

"Leren? Ik leer wel! Ik lees altijd het boek goed door voor ik een toets heb!"

En waarvoor heb je dan lessen? Hij kijkt me vragend aan.

En hoe doe jij je huiswerk?

"Ja nou, dat maak ik elke keer hoor! U heeft nog niet één keer in mijn schrift gekeken!"

Ik kijk. Er staat bij elk nummer een antwoord. Meestal iets totaal anders dan dat er gevraagd wordt. Niets is verbeterd. Niets is nagekeken. Ook niet die dingen die ik in de les besproken heb. Ik vertel wat ik zie. Kijk je wel eens iets na? "Nee." Waarom niet? "Het gaat er toch om dat ik het kan maken? Nou, dat kan ik. Als ik het snap, hoef ik toch niet na te kijken?"

Ik zucht inwendig. Waar moet ik beginnen?

 

Casper is het soort kompasnaald dat me laat weten welke richting het gevoel in de klas opgaat. En de richting die hij aangeeft baart me zorgen. "Huiswerk" betekent dat je dingen in je schrift schrijft. Leren doe je de dag voor de toets. Wat er in de lessen gebeurt is een soort -meestal saaie- dagbesteding. Ophokkerij. Ik snap nu wel waarom hij zo vaak omgedraaid zit.

 

Afgelopen week ging het boek "Wijze lessen" online. Het is een samenvatting van een aantal wetenschappelijke inzichten over wat lesgeven effectief maakt. Het is gratis te downloaden op de website van de open universiteit, omdat de auteurs vinden dat onderwijs door docenten minder onderbuikgevoel, meer evidence-based moet zijn. Het is een prettig boekje: veel dingen die ik door schade en schande geleerd heb over lesgeven staan op een rij, het bevestigt dat ik niet gek ben. En ik haal er weer nieuwe tips, verfijningen en aandachtspunten uit. Maar ik weet nog niet hoe ik Casper aan het leren moet krijgen…

 

*Casper zit wel op onze school, maar heet natuurlijk anders!